Αύριο Πέμπτη 1/12 λόγω απεργίας του Ο.Α.Σ.θ. ΔΕΝ θα πραγματοποιηθούν τα μαθήματα των 8-10. Τα υπόλοιπα μαθήματα θα πραγματοποιηθούν κανονικά.
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011
φοιτητική ζωή!
Η φοιτητική ζωή είναι, πιθανότατα, η μόνη περίοδος που νοσταλγεί ο μέσος ενήλικας ειλικρινά –ήτοι, χωρίς να την έχει ωραιοποιήσει.
Μπορεί να χαμογελάτε στην σκέψη του πρώτου εφηβικού σας έρωτα, αλλά αρκεί η ανάμνηση των ανεξέλεγκτων ορμονών που χάριζαν τεράστια σπυράκια στο πρόσωπό σας και του καθημερινού διαβάσματος για το σχολείο, για να μετριάσει τη νοσταλγία σας. Ή μπορεί να διηγείστε γελώντας ιστορίες από το στρατό, αλλά σίγουρα παραλείπετε εκείνες τις πρώτες μέρες, τα καψόνια και τις αγγαρείες.
Αν το καλοσκεφτείτε, τα φοιτητικά χρόνια είναι η μόνη ανέφελη περίοδος της ζωής του μέσου ενήλικα. Είναι, επίσης, η μόνη περίοδος κατά την οποία δικαιούται να μην κάνει απολύτως τίποτα, να κλείνει οχτάωρα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή χωρίς να νιώθει άσχημα (και χωρίς να πληρώνεται) γι’ αυτό, να διαθέτει οκτώ ή δέκα ή δώδεκα συνεχόμενες ώρες για να δει τους φίλους του και να αγνοεί την ημερομηνία, την ώρα και τα ονόματα των στελεχών της κυβέρνησης. Και, βέβαια, είναι η περίοδος κατά την οποία το σημαντικότερο πρόβλημα είναι το ότι τον έχουν καλέσει σε τρία πάρτι το ίδιο βράδυ, και δεν θέλει να στεναχωρήσει κανέναν –η δε μεγαλύτερη «καταστροφή» είναι, ας πούμε, ένας χωρισμός από μια «μακροχρόνια» σχέση δέκα μηνών.
Και αλήθεια, τώρα, μετά απ’ όλα αυτά αναρωτιέστε τι θα μπορούσε να μας λείπει από τα φοιτητικά μας χρόνια; Ας είναι.
Ο άπλετος ελεύθερος χρόνος: Ελεύθερα πρωινά. Ελεύθερα μεσημέρια. Ελεύθερα απογεύματα. Ελεύθερα βράδια. Ελεύθερες μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Η υπέροχη αίσθηση του να ξυπνάς το πρωί και να μην «πρέπει» να κάνεις απολύτως τίποτα –ακόμη πιο υπέροχη μετά από εξεταστικές περιόδους και κατά τη διάρκεια καταλήψεων, όπου το «να πάω καμιά βόλτα μέχρι τη σχολή;» δεν υφίσταται καν σαν ρητορικό ερώτημα.
Η «νομιμοποίηση» αυτού του άπλετου ελεύθερου χρόνου: Πολύ απολαυστικότερο από το να μην έχεις να κάνεις απολύτως τίποτα, είναι ότι αυτό είναι φυσιολογικό. Διότι άπλετο ελεύθερο χρόνο είχαμε, ας πούμε, κι εκείνη την μακρά περίοδο ανεργίας μετά την ορκωμοσία. Εκείνον, όμως, δεν τον απολαμβάναμε, γιατί δεν τον «δικαιούμασταν». Δεν ήμασταν πια χαριτωμένοι 20χρονοι φοιτητές που «διαβάζουν τα παιδιά, τι άλλο θες να κάνουν;», αλλά άνεργοι που μετρούσαμε αντίστροφα τις μέρες μέχρι να αποκτήσουμε υποχρεώσεις, και να αρχίσουμε να νοσταλγούμε την φοιτητική μας ζωή.
Οι 8ωροι καφέδες: Τα νέα δεν ανταλλάσσονταν ψιθυριστά σε τηλεφωνήματα των είκοσι δευτερολέπτων έξω από την αίθουσα συσκέψεων, αλλά επάνω από αχνιστές κούπες καφέ σε αναπαυτικούς καναπέδες που βούλιαζαν από την πολύωρη παραμονή μας. Κι αυτό δεν συνέβαινε μόνο επειδή είχαμε άπλετο χρόνο στη διάθεσή μας, αλλά επειδή κάθε νέο –η σημαντικότητα του οποίου ποικίλλε, από δύο βλέμματα που ανταλλάχθηκαν μέσα σε κάποιο αμφιθέατρο μέχρι μια καινούρια σχέση– έχρηζε τουλάχιστον τρίωρης ανάλυσης.
Το να πηγαίνουμε για ύπνο (και όχι να ξυπνάμε) στις 8.00 το πρωί: Όπως επίσης και το να φτιάχνουμε καφέ στις 4.00 το πρωί, να τρώμε μεσημεριανό στις 7.00 το απόγευμα και να παίρνουμε τηλέφωνο τους φίλους μας για να ‘ρθουν απ’ το σπίτι τα Μεσάνυχτα. Γενικώς, η πεποίθηση ότι η σύμβαση του χρόνου (της ημέρας, της νύχτας, της εβδομάδας, των ωρών...) ισχύει για κάποιους άλλους, σε ένα παράλληλο σύμπαν –όχι για εμάς.
Η υπεροψία μας απέναντι στα χρήματα: Δεν τα χρειαζόμασταν. Δεν είχαμε μάθει να τα ξοδεύουμε. Δεν αγχωνόμασταν όταν τελείωναν. Και ήμασταν εκατό τοις εκατό πεπεισμένοι ότι δεν φέρνουν την ευτυχία. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως δεν είχαμε λογαριασμούς να πληρώσουμε και πως η ακριβότερη επιθυμία μας ήταν ένα κοκτέιλ σε ένα μπαρ.
Ο καινούριος κόσμος που έκρυβε κάθε τέχνη: Κάθε καινούρια ταινία ήταν εν δυνάμει «αποκάλυψη», κάθε καινούριο βιβλίο υποψήφιο για τη λίστα με τους αγαπημένους μας συγγραφείς, κάθε νέο είδος μουσικής θα μπορούσε να διεκδικήσει μια θέση στα playlists μας. Είναι απίστευτο πόσο πιο ενδιαφέρουσες είναι οι τέχνες όταν δεν έχεις ακόμα αποκτήσει παγιωμένα «γούστα» και «αντιλήψεις».
Ο καινούριος κόσμος, γενικώς: Όχι ότι η ζωή δεν μπορεί να σε εκπλήξει –και το κάνει, γενικώς– και όταν είσαι, 30, 40 ή 50 χρονών. Απλά τότε το έκανε συχνότερα. Γιατί, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ό,τι και αν συνέβαινε δεν είχε ξανασυμβεί –εξ ου και οι τρίωρες αναλύσεις του παραμικρού «νέου» που λέγαμε παραπάνω. Συνέβαλλε σε αυτό τα μέγιστα και η τεράστια αλλαγή στον τρόπο ζωής: το πρώτο φοιτητικό σπίτι, οι πρώτες αποφάσεις που λαμβάναμε εξ ολοκλήρου μόνοι μας, οι πρώτες διακοπές άνοιγαν μπροστά μας έναν ολόκληρο κόσμο δυνατοτήτων, όπου κυριαρχούσε...
...η αίσθηση ότι μπορούν να γίνουν τα πάντα: Για την ακρίβεια, ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Και ότι, σε λίγα χρόνια, θα τα κάνουμε. Χρειάζεται να το εξηγήσουμε;
για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου και των κεφαλιών
Αποδείξεις ότι οι αλλεπάλληλες κεφαλιές προκαλούν τραυματισμούς στον εγκέφαλο βρήκαν αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι υπέβαλλαν σε μια εξελιγμένη μορφή μαγνητικής τομογραφίας 32 ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές.
Η εξέταση αποκάλυψε ενδείξεις τραυματισμού παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται σε ανθρώπους που έχουν πάθει εγκεφαλική διάσειση.
Οι ενδείξεις αυτές ανιχνεύθηκαν σε όσους εθελοντές έκαναν πάνω από 1.000 κεφαλιές τον χρόνο, αλλά οι ερευνητές λένε πως επειδή η μελέτη τους συμπεριέλαβε μικρό αριθμό εθελοντών, δεν είναι βέβαιο πως όντως ισχύει αυτό το «όριο ασφαλείας».
Όπως είπε στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βορείου Αμερικής (RSNA) ο δρ Μάικλ Λίπτον, από το Ιατρικό Κέντρο Μοντεφιόρε, αν και οι μπάλες του ποδοσφαίρου είναι πλέον πολύ πιο ελαφριές από εκείνες που χρησιμοποιούνταν την δεκαετία του ’60 ή του ’70, εξακολουθούν να χτυπούν πολύ δυνατά τους παίκτες.
Μετά από μια δυνατή κλωτσιά στη διάρκεια ενός ερασιτεχνικού αγώνα, η μπάλα μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα σχεδόν 55 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ όταν την κλωτσιά δίνουν επαγγελματίες παίκτες η ταχύτητα διπλασιάζεται.
Μπροστά και πάνω
Ο δρ Λίπτον και οι συνεργάτες του θέλησαν να διαπιστώσουν τι επιπτώσεις μπορεί να έχει το συνεχές χτύπημα του κεφαλιού από μία μπάλα.
Έτσι, χρησιμοποίησαν έναν εξελιγμένο τύπο μαγνητικής τομογραφίας που λέγεται απεικόνιση του τανυστή διάχυσης (Diffusion Tensor Imaging - DTI) και είναι κατάλληλη για τον έλεγχο των νεύρων και του εγκεφαλικού ιστού.
Οι 32 εθελοντές που υποβλήθηκαν σε αυτή την τομογραφία, απάντησαν επίσης σε ερωτήματα για το πόσο συχνά έκαναν κεφαλιές στη διάρκεια της προπόνησης και των φιλικών ματς.
Όπως διαπιστώθηκε, όσοι έκαναν όλη την ώρα κεφαλιές είχαν εμφανείς ενδείξεις ήπιου τραυματισμού του εγκεφάλου στις τομογραφίες τους, με τις βλάβες να εστιάζονται σε πέντε περιοχές του προσθίου τμήματος του εγκεφάλου και προς την κορυφή του κεφαλιού.
Οι περιοχές αυτές σχετίζονται με λειτουργίες όπως η προσοχή, η μνήμη, η εκτελεστική λειτουργικότητα και ανώτερες οπτικές λειτουργίες.
Αθροιστική επίδραση
Οι ερευνητές του Μοντεφιόρε, το οποίο είναι το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Κολεγίου Ιατρικής Άλμπερτ Άινσταϊν, στη Νέα Υόρκη, πιστεύουν πως οι εγκεφαλικές βλάβες είναι αθροιστικές.
«Μία κεφαλιά δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να κοπούν οι νευρικές ίνες στον εγκέφαλο», είπε ο δρ Λίπτον. «Με τις επαναλαμβανόμενες κεφαλιές όμως, φαίνεται πως ενεργοποιείται μια αλληλουχία διεργασιών στον εγκέφαλο, η οποία οδηγεί τελικά στην εκφύλιση των κυττάρων του».
Οι εθελοντές με τις ενδείξεις ήπιου τραυματισμού του εγκεφάλου είχαν και τις χειρότερες επιδόσεις σε τεστ νοητικών δεξιοτήτων, όπως η οπτική μνήμη και οι χρόνοι αντίδρασης.
Οι βλάβες εντοπίστηκαν μόνον σε όσους έκαναν πάνω από 1.000 κεφαλιές τον χρόνο. «Αν και αυτές μοιάζουν πολλές, αντιστοιχούν σε περίπου 20 κεφαλιές την εβδομάδα για έναν άνθρωπο που παίζει συστηματικά μπάλα», είπε ο δρ Λίπτον.
Και επεσήμανε πως πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες, για να επιβεβαιωθεί εάν όντως είναι ασφαλείς όσοι κάνουν λιγότερες κεφαλιές από αυτές.
10 βήματα για καλύτερη ζωή :)
ενσωματώσεις κάποιες νέες ( και καλύτερες ) πρακτικές στη καθημερινή σου ζωή.
Να δέκα σοφά μαθήματα με τα οποία θα έχουμε μία καλύτερη ζωή
1.ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Συνήθιζα να ανησυχώ τόσο πολύ για το τι οι άλλοι σκέφτονταν για μένα, τις αποφάσεις και τις πράξεις μου. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι αν σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο αναζητώντας επικύρωση, σεβασμό και έγκριση από τους άλλους , τότε δε θα έχεις το χρόνο να καταφέρεις όλα όσα επιθυμείς.
2.ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ. Απόλαυσε κάθε λεπτό του σήμερα γιατί δεν υπάρχει εγγύηση για το αύριο. Μην αναβάλλεις τα όνειρα σου. Μην περιμένεις να κάνεις, να δοκιμάσεις και να χαρείς κάποια μέρα. Μην πεις στον εαυτό σου θα το κάνω αύριο. Αν είναι σημαντικό για σένα ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.
3.ΑΦΗΣΕ ΤΟ. Ότι συνέβη χθες είναι παρελθόν. Όλες οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες, οι αποτυχίες και δυσκολίες είναι παρελθόν. Μην σπαταλάς την ενέργεια σου παλεύοντας με το θυμό, τη παραίτηση, την αποτυχία. Το μόνο που κατορθώνεις είναι να σε κρατάει κολλημένο στο παρελθόν και να μην προχωράς στη ζωή σου.
4.ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΑ. Για να επιτύχεις σε οτιδήποτε, πρέπει πρώτα να κοπιάσεις. όταν ακούς για μια επιτυχία μέσα σε μια βραδιά μη ξεχνάς πόση δουλειά χρειάστηκε προηγουμένως. Απαιτείται χρόνος για να χτίσεις μια καριέρα ή μια επιχείρηση. Χρειάζεται κατάλληλη εργασία, χρόνος να μάθεις, να αποτύχεις, να χτίσεις ένα δίκτυο και μια ομάδα από στελέχη και εργαζόμενους.
5.ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. Είσαι ο χειρότερος κριτής του εαυτού σου και γι’ αυτό μπορείς να γίνεις και ο καλύτερος σου υποστηρικτής. Αν εσύ δεν έχεις αυτοπεποίθηση στην αξία σου και τις δυνατότητες σου, τότε κανένας δε θα έχει.
6.ΜΗ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ ΣΟΥ. Ποτέ δε ξέρεις πότε ένα πρώην αφεντικό, ένας συνάδελφος ή ένας παλιός συμμαθητής θα χρειαστεί βοήθεια. Να σέβεσαι και να είσαι ανοιχτός σε νέες εμπειρίες.
7.ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕN ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ. Τα λεφτά είναι σημαντικά. Όλοι έχουμε λογαριασμούς να πληρώσουμε, όμως στο τέλος ή έστω στη μέση τα λεφτά να μην έχουν πλέον σημασία. Η ικανοποίηση που παίρνουμε όμως από τη δουλειά, συνεισφέρει σε κάτι μεγαλύτερο και τελικά ανακαλύπτουμε πως μας αρέσει αυτό που κάνουμε.
8.ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ. Πάρε μια θέση, ξεχώρισε από το πλήθος. Αν κάτι είναι σημαντικό για εσένα, τότε όρθωσε ανάστημα και ποτέ μη συμβιβαστείς. Ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά και να ρίξει φως στην αδικία και την ανομία. Αν κάτι είναι λάθος, πες το.
9.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ. Όλοι έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε και τόσα πολλά να επιτύχουμε που συνέχεια τρέχουμε για να τα καταφέρουμε. Είναι πιθανό ότι ο καθένας μας θα ζήσει 80 χρόνια. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να τα ζήσεις όλα κατευθείαν. Χαλάρωσε και προσπάθησε να κάνεις ένα πράγμα τη φορά.
10.ΒΡΕΣ ΚΑΛΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΙ. Να είσαι πάντα θετικός. Ψάξε να βρεις κάτι καλό στους ανθρώπους. Γιόρτασε τις ευτυχισμένες στιγμές είτε είναι μικρές είτε είναι μεγάλες. Σε μια δύσκολη στιγμή σκέψου πιο είναι το δίδαγμα και πάρε θάρρος να την αντιμετωπίσεις. Η ζωή είναι σοβαρή και πολλές φορές απαίσια, μπορείς όμως ακόμα και τότε να την νικήσεις αν είσαι αισιόδοξος. Αλλιώς ποιο το νόημα να ζεις;
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011
Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011
Μη πραγματοποίηση μαθημάτων
Σύμφωνα με την σελίδα του τμήματός μας,τα μαθήματα ΔΕΝ θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 17/11 και την Παρασκευή 18/11..Ακολουθεί ένα 4ήμερο....Χαλάρωσης!
Το ΑΠΟΛΥΤΟ iphone 5!
Ποια είναι η τιμή του iPhone 5; Πόσο θα κοστίζει το iPhone 5 όταν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα; Θα το δούμε και σε έκδοση των 64GB και αν ναι, πόσο θα κάνει το ακριβότερο iPhone 5; Ερωτήματα ίσως να μπορούν να απαντηθούν με τη λογική κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στις τιμές των περασμένων μοντέλων iPhone που κυκλοφόρησαν ή και κυκλοφορούν στη χώρα μας.
iPhone στην Ελλάδα:
Καλοκαίρι 2008, iPhone 3G 8GB = 549 ευρώ
Καλοκαίρι 2009, iPhone 3GS 16GB = 569 ευρώ
Καλοκαίρι 2010, iPhone 4 16GB = 659 ευρώ
Τι λέτε; Εκεί κάπου στα 650 με 700 ευρώ θα κυμανθεί και το αναμενόμενο iPhone 5;
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011
Ο εξολοθρευτής όλο και πιο κοντά στο να γίνει πραγματικότητα!!
Η εταιρεία Boston Dynamics μόλις έδωσε στην δημοσιότητα ένα νέο βίντεο για το ρομπότ...
της Petman του οποίου η ομοιότητα με το T-800 είναι κάπως ανατριχιαστική.
Στο βίντεο που ακολουθεί δείχνει το ανθρωπόμορφο ρομπότ (γνωστό και ως Protection Ensemble Test Mannequin), να περπατά σε διάδρομο, να κάνει καθίσματα και push-ups που θα ζήλευε ακόμα και ο Ρόκι. Το μόνο που του λείπει για να κάνει την Sarah Connor να τρέχει σαν να μην υπάρχει αύριο, είναι ένα μεταλλικό κρανίο.
Η εταιρεία κατασκευής των περιβόητων τετράποδων ρομπότ BigDog και AlphaDog, δηλώνει ότι το Petman είναι απλώς «ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ για τον έλεγχο ενδυμάτων χημικής προστασίας που χρησιμοποιούνται από τον αμερικανικό στρατό».
Το ανθρωποειδές, του οποίου η παράδοση έχει προγραμματιστεί το επόμενο έτος, υποτίθεται ότι θα υποβληθεί σε διάφορες δοκιμασίες φορώντας ένα κοστούμι και λαμβάνοντας μεγάλες δόσεις «χημικού πολέμου». Με ύψος 1, 82, θα μιμείται την ανθρώπινη φυσιολογία, ενώ μέσω ειδικών συστημάτων θα ιδρώνει και θα παράγει θερμότητα για ακόμα μεγαλύτερο ρεαλισμό.
Ο Petman δεν αποτελεί και το πρώτο ανθρωπόμορφο ρομπότ, ωστόσο έχει σχεδιαστεί για να μιμείται σε μεγαλύτερο βαθμό την ανθρώπινη κινησιολογία και εν αντιθέσει με τον Asimo της Honda, δεν διαθέτει χέρια μιας και πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε ένα περισσότερο στρατιωτικό περιβάλλον. Ωστόσο η εταιρεία, υποστηρίζει ότι είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί και σε μία ευρεία γκάμα εφαρμογών, με ένα καλό παράδειγμα να αποτελεί το πυρηνικό ατύχημα στους αντιδραστήρες της Φουκοσίμα, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Boston Dynamics, Marc Raibert.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)